دلم را به ظِرآفـتِـــــــ ام خوش  می کنمکفش قرمـزی می خرم و پاپیون قرمزشو روش ^لمــس مـی کنمـ
ناخون های دستم را می نگرم
براق و زیبا..آری ظریـفـــــ است؛
صورتم و تمام موها و بدنم هم کوچک و ظریف استــیاد خِلقَتِ خُدا جونم می افتمــــ و از کوچکـی خودم در ^{مقابلـش} خِجالت می کشم
من نه به ^آرایـش نیاز دارم نه به یک دمـــاغ عمل کرده
من نه عآشق شده ام و نه به دنـبال  نیمه ی گمشــده ام

مـن چندیسـت خدارا گم کـرده ام
کسی خبری ازش دارد؟